Sona gidiyor.... Şiiri - Ahmet Turgut Atlık

Dünyanın çivisi, yerinden çıkmış,
Baharlar, kış olmuş, mevsimler dönmüş.
Bir fırtına esmiş, her yanı yıkmış,
Tükenmiş hayaller, umutlar sönmüş.

Ne kadar dönüpte, çırpınsa dünya,
Ömrünü bitirdi, bu son dönence.
Gerçekler başlayıp, bitecek rüya,
Sonsuz alemlere, birden düşünce.

İnanmaz kimseler, biri çıkıpta,
Deseki! kavga ve savaş bitiyor.
Sağını, solunu, arşı yıkıpta,
Dünya, yavaş yavaş, sona gidiyor..........

1999