Sona Dair Şiiri - Değer Ulaş Turan

Kadınım, fikri muallaka bulanmışsa bu ser
Kimi sende fiil makama bulursa eğer
Bil ki;
sergüzeşt sende
Eylemi nice ser,
Semasına aldanıp
Uçacak mı sanırsın
Bu kağıttan puldan yapma
Koca alem-i eser.
Tüm cemalinde,
Tümcelerinde bir hüzün gezer.

Bakma, ayrımsama
Şiir işte buna benzer
Aşkı bir ihtimal hastalıksa eğer
Sen boş ver, yaşadığın makber
Yakındır ulaşmak isteğin, değerse eğer.
Tut artık,
Umutsuzluk ve cümle seneler.
Tutsak gibi geceler
Seni tanıyan bir o kaldı ey kader
Nice dostlar eskitti,
Arkanda bir karanlık keder.

Şimdi sancıda bir hayat,
Ölüm yakın, belki çok yakın.
Tuttuğum yanmakta olan bir
Neşri fener.

Yol göstermek değil
Kayıp sanan ruhlara cidar,
Sen olursun, sen olmazsın...
Anlamazsa nice kayıp gemiler.

Yol bulur mu sanırsın,
Şarapsız kalan ruhi gönüller.
Tut ki her elin cümlesi aşk olsun,
Tut ki sevinçler ziyade dolsun,
Sen ne işe yarasın ey hayat;
Tanımadıysan ben gibi bir azap.

Sevgi,
Kalem ile değil
Yürek ile yazılır.
Sevda yüreğe değil,
Hayata kazınır...

Sona dair,
Burada bitiyor bendeki bu acı.
Son kelamımdır;
Unutma ey cemaat.
Makbere varırsa bu fani hayat
Tutsun ellerimden bir günah ve bir sevap.