Son Zaman Şiiri - Kerem Reisoğlu

Yaşarken ölüyüm
Boş
Sessizlik
Duyulmaz
Görülmez
Ben
Uykusuz
Yalnız
Boş
Ben
Düşüncelerimde bile yalnız kaldım
Hayat çok boş saldım
Allah'ın gözünde sınıfta kaldım
Kendime sarılarken kollarım içimden geçer
Parmaklarım beden seçer
Aklım bedenimden beter

Ben yalnızlık olsaydım
Yalnız kalamazdım
Yalnızlığın acısıda yalnız kalamaması
Yalnızlıktan daha yalnız oldum
Artık kendimle bile konuşmadığıma göre insan değilim
Belki utançlar
Hırslar
Kalpler
Kırık
Yıkık
Soluk
Kahramanlar
Onur
Güç
İntikamlar
Katliamlar
Yalnızlık
Ölüm
Son