Son Yolculuk Şiiri - Şahbettin Uluat

Geldiyse yolculuk günü,
Dünyada kim durabilir?
Son an, kapıyı çalmışsa,
Onu kim durdurabilir?
*
Dolar insanın vadesi.
Alır, verir son nefesi.
Biter, işitilmez sesi,
Artık kim işitebilir?
*
Yol biter, kapı kapanır.
Dönüş geçidi tıkanır.
Bu yolculuk tamamlanır.
Hangi giden dönebilir?
*
Her giden çok şey anlatır.
Örter, devrini kapatır.
Kararırken aydınlatır.
Kim, neyi okuyabilir?
*
Dünya bu, döner, çevrilir.
Giden gider, gelen gelir.
Çare yok, kabullenilir.
Hangimiz direnebilir?
*
Kural, kanun neyse işler.
Bir yüzü, bedeni siler.
Her ömür sonunda biter.
Kim bitmesin diyebilir?
*
Eş, dost, komşu, ana, bacı,
Herkes takar ölüm tacı.
Bu işin yok bir ilacı,
Kim, ne değiştirebilir?
*
Mal, mülk, evlat, dayı kalır.
İçilmemiş çayı kalır.
Bir rüzgârdır, gelir alır.
Kim, ne, engelleyebilir?
*
Üzülürüz, içerleriz.
Sonra, öldü, bitti deriz.
Bildik dünyaya döneriz.
Kim, ölenle ölebilir?

15.12.2010 01.15