Son Yolculuk Şiiri - Yusuf Polat 3

Masum doğrular belirir şu an gözlerimde
Dünyalık olmadığı her halinden belli,
Yönü farklı olsa da, vakit yine göç vakti.

Yorgun gönül sonunda kendi derdinde
İlk gün ve son gündür hatırlanan geride
Arada yaşananlar, kaldı hepsi yerli yerinde

Geriye dönüp bakarım madde âlemine
Ağlayarak geldiğim ilk günden beri,
Neler kalmış neler gelir ahirete benimle

Eşlik etsin diye ipten ince sırat köprüsünde
Güvendiğim üç beş sevap var ellerimde
Allah’ın ihsanına, affına muhtaç bir halde

Bir büyük pişmanlık var şimdi zihnimde
İlle de geldikçe aklıma, dökülenler dilime
Tek tesellim şirk koşmadım şükür ömürde

İşte bu ahval içinde çıkıyorum şimdi yola
Sanmayın ki ruhumla girdim kol kola
Oda beni yalnız bıraktı bu son yolculukta