Yürüdükçe anladım, etrafım hep uçurum,
Rüyalarım olmayacak, işte budur son yolum.
Ne kadar bağırırsan bağır, duyulmuyor,
Ve bu sessizlikte seni bir son bekliyor.
Gecelerle konuşmak, tek çarem oldu artık,
Kalbimde yankılanan, o suskun ve derin çığlık.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta