Son Yavru Şiiri - Uğur Musab Şahin

Bakıra altın etiketi vuranlar,
Kendi sermayesinden yer.
Işıkta gölgesi olmayanlara,
Yüz verme, hemen yol ver.

Çınarın dibinde yetişen fidan,
Zayıf olur, dalları büyüyemez.
Sürgünü bile olsa aynı ağacın
Gölgede kalır, güneş göremez.

Kuşlar son yavruyu yuvadan atar,
Zorlu yolculuğa, o hazır değildir.
Yuvadan atılan yavruyu it kapar.
Bu âlem-i kuşlarda, gelenektir.

Hayat kısır bir döngüden ibaret,
Değişen yalnızca, kaygı ve hüzün
Ya elinde çekiç, ya başında baret
Dereyi geçmeyi kestiremez gözün.

Dengin olmayan, dengesiz olur.
Nazını değil kahrını çeker seven,
Hızlı dönen çark, çabuk bozulur.
Çaresini çabuk bulur, işini bilen.

Kafesten kaçırdığın kuş tutulmaz
Kafes; altıntopu olsa da kafestir.
Kuyruğunu dik tutmakla olmaz,
İşin başı ve sonu ki, bir nefestir.
2023