Önce bir kitap tutuşturdular elime
Ve dediler okudukça anlayacaksın konusunu
Vurulacaksın turnanın en uzakta ucanına
Sen bu kitapta son yaprak...
Bense bir kalem tuttum actım yuregımın sayfalarını
Evvel yazdım,sonra kazıyıp kanattım tırnaklarımla
Çizemediğim yarınlar yolunu kaybetmiş karanlıkta
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta