Gözlerin git derken kalmak ne mümkündü
Kal desen kalırdım kalmakta mümkündü.
Dokunamadan sevmek kadar ne acı verirdi
İnsana, Ne yakardı insanın canını ?
Çevir desen sayfayı çevirmekte mümkündü.
Ne sen dedin kal ne ben dedim çevir
Yürüdüm gittim ıssızlığından şehir şehir.
Ucuz bir kitapta değeri bilinmemiş şiirler gibi
Bekledim ölümümü.
Ölmedim süheyla,bu gecede ölmedim.
Gördüm günümü.
Kayıt Tarihi : 20.1.2024 03:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ey ölüm ! ben senin gibi şerefsiz görmedim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!