SoN VEDA YA..! Şiiri - Ömer Faruk Toydemir

Eğer Bir gün,
Ruhundan ve Kalbinden
Koparsam!
Artık Biliyorum ki,
Ruhunun Asaletinden,
Aşkımla Dolu Kalbinin
Çaresizliğindendir.
O Gün,
Dön ve Bak Çevrene.
Rüzgârları Kokla,
Bülbülü Dinle.
Rüzgâr Getirecek Kokumu,
Bülbül Anlatacak Aşkımı Sana.
Ben mi?
Bense,
Rüzgârların Güvertesinde,
Kokunu Getirsinler,
Bülbülün Dağarcığında
Seni Anlatsınlar Diye
Esaret Çekeceğim.
Ceset Olup
Kurumuş Çiçeğe Dönmüş
Bedenim,
Ruhunu Kaybetmiş
Kalbim,
Susuzluktan Kuruduğunu
Anlatıyor Olacak
Tüm Âşıklara.
Ve Bu Dünyaya
Köprü Atacağım
Bembeyaz Bulutlardan
Kıpkırmızı Güllerle
Biricik Aşkıma
Son Veda ya Yağmurlarla
Kurumasın Tüm Âşıklar Diye.
Ve Bileceğim, O Gün,
Ruhunun, Asil Yüreğinin
Kurbanı Oldu
Yaşanmamış
Yarım Kalmış Aşkları.
Bedensiz Ruhumun Kulağında
Bir Pişmanlık Duyacağım,
Seni Çook Seviyorum
Aşkım...
Diye.
Artık,
Çok Geç'te Olsa..!