Son Veda UYAN Şiiri - Yunus Özkan

Ne hayallerin esiriydik seninle
Ömür süreceğiz dedik güle güle
Ellerimden kayıp gittin be Nurum
Huri misali doğ yeniden gel benimle

Rotası kayıp bir dünya bıraktın bana
Savruluyorum o yandan bu yana
Vasiyetindi aşk adına bu deli yüreğime
Sev diyordun, sevemiyorum aşkım...

Bir iki derken yıllar nasılda ardı ardına geçti
Özlediğim bir aşkın sancılarına sahiptim
Delice sevdalan mıştım ömür vermiştim
Hala burada mı yatıyorsun sen aşkım

Kalk ben geldim sevdiğin erin geldi
Dokunmaya bile kıyamadığım sen
Bu toprak altında mı yatıyorsun
Ne yani sen şimdi gerçekten de öldün mü?

Kıyametler kopartıp da sessiz sedasız gidişin
Elimde sana ait tek bir resim
Suretinde gördüğüm hüzün
Yakıyorum gemileri gel ne olur

Kalk! ! !
Allah'ın aşkına yetmedi mi bu uyku sana
Mezarının başında topladığım kuru otlarda
Batırıyorum bağrıma acım dinmiyor
Seni çok mu ihmal ettim
Özür dilerim
Tamam
Toprağını eşeleyip bırakıyorum Resmimi
Ne olur,
Allah'ın aşkına uyan! ! !
Gidelim...

Yada çekil kenara uyanalım sonsuza...