Meleklerimin son gülümseyişi semadan bana
Kanatlandı uçtu kalbim de onlarla
Görebiliyorum aslında her kafamı kaldırdığımda ama,
Tutamıyorum el uzatışlarımda
Bakıyorum bazı akşamlar o ufka
Sonra geri çeviriyorum kafamı; bırak artık takılma
Kalsın orda,geri çeksen umutları ne olabilir ki sonucunda
Adı üstünde umut oyalar seni oyunlarıyla
Biraz zamanından çalar biraz da hayatından
Tek kazandırdığı bir boyun büküklüğü;
Bir de hüzünlü şiirlere adanan şairlik olur
Serpmiştir bir kere o hüznü kalbine artık silmek istesen de arada bir acır hep Geçti dersin robot yaşarsın ama bir gün bir yerde,
Yine karşına çıkar ben hiç gitmedim sen kendini oyaladın''der.
Yüzsüz umutlar...
Meleklerimin son gülümseyişi semadan bana
Onların da umutları acıttı galiba
Çevirdim kafamı ufka
Veda bakışıydı bu aslında
Yürüyorum bilmediğim kıyılara
Son veda umutlara
Açılıyorum karanlık sulara
Elveda plağı bozuk umutlarıma
Kayıt Tarihi : 7.9.2010 03:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yağmur Günenç](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/07/son-veda-umutlara.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!