Son Veda Ediyorum

Ana baba yurdunda dertler ile yaşarken
Sıkıntılar içimde hiç durmadan şaşarken
Önümdeki engeli düşe kalka aşarken
Artık bırakıyorum yurdu toprağı taşı
Hem de anayla baba bir de bacı kardeşi

Hasret boğuyor beni gitmesem öleceğim
Yaşım yetti otuza ne zaman güleceğim
Bu kaybolmuş şansımı nerede bulacağım
Artık bırakıyorum ahbabı hem yoldaşı
Gurbette bitiririm kalan kusur bu yaşı

Ölümden daha zordur ayrılık görüyorum
Kaybettim bulmuyorum dünyamı soruyorum
Gurbet elde nafile kendimi yoruyorum
Artık bırakıyorum içimdeki telaşı
Durdurmak isterim de kalbimdeki savaşı

Yakalandığım aşktan alamadım muradı
Parçalanmış kalbimde ebedileşti adı
Başıma gelmeden de bundan daha berbadı
Artık bırakyorum aşk denen bu ateşi
Bir az olsun dindirim hasret dolu bu başı

Erbil – 10.05.2000