Aşkımdan çok söz ettim söz tutmadın ne fayda
İçimdeki ateşi soğutmadın ne fayda
Hoş sözlerle gönlümü avutmadın ne fayda
Ne fayda ah ne fayda sana da kandı gönlüm
Seni melek sanmıştım, inanmıştım sözüne
Ne yapım vurulmuştum ceylan gözlü gözüne
Sense seven kalbimi tutuşturdun közüne
Ne fayda ah ne fayda aşkına yandı gönlüm
Aşkı bir sana sordum ne olduğun bilmedin
Sevgi vefa demektir o vefayı kılmadan
Aşkın için damlayan göz yaşımı silmedin
Ne fayda ah ne fayda sana aldandı gönlüm
Sevda dolu gönlümü hasretlerle doldurdun
Benim bu gül ömrümü su vermeden soldurdun
Yazık kıydın canıma, işte beni öldürdün
Ne fayda ah ne fayda seni yar sandı gönlüm
Erbil – 30.04.2000
Şemsettin Veli ErbilliKayıt Tarihi : 20.10.2010 21:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şemsettin Veli Erbilli](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/20/gonlum-174.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!