Ne ömrüm uzun, sandığınız kadar. Ne de yaşıyorum; gördüğünüz kadar. Vaktim dar, isteklerim olsa da mâkul. Ölümü tadacak elbet her nefis, her kul..
Dünya'ya bıraktım, sardığım son sevdâyı. Dindiremeden yüreğimde kanayan yarayı. İstemesem de sevdiğimle uzattım arayı. Kovdum! Kaldırabilsin diye en son vedâyı..
Belki böylesi gerekiyordu, devam etmesi için. Yokluğunda hıçkırıklarla ağlasam da için için. Yorgun yüreğim son sabrını da feda etti onun için. Sonsuzlukla hemhâl oldum! Sormayın artık kim, nasıl ve niçin..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim