Son Veda Şiiri - Hasan Ekşi

Bu günlerde böyleyim işte,
Durgun, yorgun ve düşünceli,
Belki hayat artık tat vermiyor,
Belki de kendimi sana anlatamadığım için böyleyim.

Ben sensiz bir hayat düşünmemiştim,
İçinde sen olan çok hayallerim vardı,
Çok büyük hayallerde değildi oysa
Sadece sana benzeyen bir kız çocuğuydu istediğim..

Tek dileğim vardı o da,
Yanımıza koşup bir elini sana,
diğer elini de bana uzatmasıydı,
Sana anne bana da baba demesiydi…

Sen şimdi başkasını mı seveceksin?
Tutamadığım ellerini başkası mı tutacak?
Benim her gün dilimin ucundan kayıp giden sözleri,
Başkası mı fısıldayacak kulağına?
Ya bakmaya kıyamadığım gözlerin,
Onlara da mı başkası bakacak?

Oysa seninle geçirmek istediğim çok zaman vardı,
Daha yüzünün kırıştığını ve saçlarının beyazladığını görecektim..
Şimdi senin boşluğunu kim dolduracak?
Senden sonra başkasını sevecek gücü nereden bulacağım?

Senin gözlerini, gülüşünü, sesini,
Unutturacak biri daha var mı?
Son olarak şunu da söylemek istiyorum
Belki sen beni unutacaksın
Ama ben seni hiç unutmayacağım,
Ve sonsuza dek seveceğim…