son vapur için kapandı gişeler.
tanımadık tüm yolcular güvertede,
gözlerine karanlık basmış,
uykuları hazımsız ninniler söyler.
uskur bu seferin saatlerinde,
dünyadan hızlı döner.
son vapurdur bu, alıp başını gider.
ben içerde son lambayı gevşetirim
çığ toplamış ellerimle.
dışarıda kuvvetli bir poyraz eser.
iskeleye birden bir yalnızlık çöker,
tarifine gücüm yetmez.
son vapur gitti işte, gözden kayboldu.
şimdi ilk martı çırpacak kanatlarını.
çığlıklı bir telaş olup gelecek
konup omzuma, şarkılar söyleyecek.
ben dün gece bıraktığı yerdeyim,
birazdan gelecek simitçiyi bekliyorum.
Kayıt Tarihi : 13.1.2007 12:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!