dubalı köprünün turnikelerine yaslayıp
sallandırdım hatıralarımı
münevver dedenin yadigarı
demode ama hala amade
vapur sefasından dönüyorum
ne sular yardım bağrında denizlerin
peşimde martılar vardı
balıklar ve yosunlar
deniz nasıl bölerse istanbul'u her şafakta
ben de öyle yardım denizi
kalsaydım bir başıma
bir yumak telaş olurdu zaman
lodosta bile böyle aksamadım
meydanlarda çınlayıp
güvercin kursaklarına dolar düdüğüm
beni son seferimden alıkoyan
ayaklarınızın altında çürümüşlüğüm
Kayıt Tarihi : 24.5.2006 14:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bestami Kurtuluş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/24/son-vapur-6.jpg)
Renkli bir kaleminiz var
Okumaya ve anlamaya değer
Sağlıcakla kalın
Sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (5)