Son vapur Şiiri - Gürsel Cengiz

Saçlarının dalgaları deniz ile yarışta
İçime bir acı çöker
O limana her varışta

Onu en son sonbaharın ertesinde
Bir vapur güvertesinde
Görmüştüm
Son görüşümmüş bilemedim

Uzaklaşırken kulaklarımdan
Vapurun çark sesleri
Yüreğim kapatmıştı perdelerini
İçimdeki suskun dilsiz piyesleri

Şimdilerde silinen
Son bir buseydi
Hüzzamı çalan dudaklarımda kalan
O zaman anlamıştım
Sende de dahil bu ömürde her şey yalan

Öyleyse susun artık deli martılar
Sende sus yüreğimi talan eden
Acımasız kemancı

Oysa
Ele avuca sığmaz düşlerimdin sen
Kıyamete kadar seni sevmeye
Söz veren ben

Hakikaten kimdim gözünde ben

İçerim kırdığım bardakları düşünmem
Unuturum
Ama unutamam seni
Bilinmez ki sende unuttun mu beni…

Öyleyse yıllar geçse de
Gitme
Sen umutlarımda da olsa dur
Nasıl unuturum seni içimde ki son vapur…