Son Üzümler Salkimlanirken ( figanci fer ...

Seyfi Karaca
5112

ŞİİR


15

TAKİPÇİ

Hozan çığlıklar esen dallardan diyardan
Son üzümler sallanıp titriyordu
Can çekiştikçe gövdesinin orta yerinden kırılıyordu kuru gilamadalar
Ne geleni ne gideni olmayan belleğin bulanık sokaklarında kırık borçların parçalanmış ömrü sürükleniyordu
Deredeki susuzluktan
Uğultulu bir yitikliğin devriye gezdiği ıssızlıklara sürgün olmuş gibiydi, yosunlu pınar dilsiz yamaç ve durgun saat
Yitirilmiş bir bahçeyi sorar gibi

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta