düşlerim soyununca gün ışığından
utanır hayat riyakarlığından
kavak ağaçlarının sesi kalır payıma
kıraç bir yanıklığın
soğuk suya arzusu gibiyim
kuru yaprakların artığı topraklı...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum