ecelin en şeddelisiydi
gidişin,
fecr vaktine meftun,
sadrımı yırtan sabrım.
iki yakan bir araya gelmesin İstanbul.
Üsküdar güneş görmez,
Fatih kar borana doymaz,
çekilmez bu şehir,
adım kaldı kalb-i mecruh,
İbrahim'ce yandıkça, gusül bilmez
bu şiir...
Nuh nebiden sonra bu son
tufan....
sonrası mı ;
senden sonra
ölmedim lakin,
bir gün olsun bile
gülmedim.
Kayıt Tarihi : 20.1.2022 15:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Öğlen saatlerinde yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/20/son-tufan-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!