Kaçtı artık son tren sen bir garip yolcusun
Vurma hiç dizlerine hep yalnız kalacaksın
Kapıların kapalı sevenlerin unutmuş
Beni düşüneceksin bitkin ağlayacaksın
Ne yapsan nasıl etsen bensiz yaşayacaksın
Benden uzak çaresiz aşksız kahrolacaksın
Perdelerin hep örtük kapın çalınmayacak
Boğazında hıçkırık o an boğulacaksın
Umutların hep bitik yüreğinde acılar
Nisan yağmuru gibi birden boşalacaksın
Ne yapsan nasıl etsen beni arayacaksın
Benden uzak çaresiz aşksız kahrolacaksın
Kayıt Tarihi : 6.2.2007 01:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Doğan Ümit Aksel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/06/son-tren-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!