Şimdi kayboldum zifiri karanlıklarda
Üzülmedim ağlamadım asla
Keşke ölürken görseydin beni
Nasılda tebessüm ettim ecele
Ecel bile kahroldu beni aldığına
Ama inan bir öldüğüme birde
Seni sevdiğime üzülmedim asla
Ben ikinizi de sevdim aslında
Sen gittin ardına bakmadan uzaklara
Kollarını ecel açtı bana
Sensiz kalıp her gün ölmektense
Bir kerede yaptım ben seçimimi
Ama üzülmedim gidişine ve seni sevişime
Birde ecelin beni dünyadan alışına
Ben hep mutlu oldum her acıda
Ve hep gülümsedim hayata
Şimdide mutlu ölüyorum
Keşke son tebessümümü görseydin
Nasılda mutlu gittim uzaklara
Kayıt Tarihi : 3.4.2007 14:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Yavuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/03/son-tebessum-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!