Her an
O
Andan itibaren
Hatıra değil midir ki
Bir kere yaşanmışlığa icab,
Ne geri gelir
Nede tekrar yaşanır
Artık,
Yokluğa
Yaklaşırken adım adım,
Ve
Akıl ermez
Mantığa sığmaz
Hayatta denilen bu vaka
Kelepçenlemiş zamanla sessizliğe
Ha bugün ha yarın
Ne
Fark eder,
Ha dağlı
Ha dümdüz
Ha kıvrak kendisi gibi
Dansöz misali,
Bitmeyen bir çile yaşadıkça
Kurtuluşu,
Özgürlüğü
O
Son nefes belki,
Ve
Kara bir çizgi
Toplamış tüm zavallığını
Kaderin bam teline basarak,
Neticesi
Sıfırın altında eksi,
Gelde şimdi
Ağla
Var iken gülmek
Halimizin son tangosu...
* Berlin, 05.09.2020 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 5.9.2020 19:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talat Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/05/son-tango-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!