Son tango Şiiri - Yüksel Nimet Apel

O son tangoydu
Son tren son tören
Son töre
Son anda bindi trene
Çuh çuh gidiyordu
Aşkların korkusuzca yaşandığı
Bir yerlere
İrem bağlarının
Tuğba ağaçlarının olduğu
Amansız kışların olmadığı
Tipinin vurmadığı
Çığların düşmediği
Yerlere gidecek mutlu olacaktı
Onu boğmayanların
Vurup öldürmeyenlerin
Şehirlerine gidip yerleşecekti
Kapısız penceresiz bir evde
Yasaksız bir ömürde
Çiçekler ağaçlar kuşlar
Kelebekler bal yapan arılarla
Doyasıya şarkı söyleyerek