Son bahar mevsimiyim, yapraklar döküldü içimde hüzün, Kuşlar da uçtu bağrımdan, neşesiz kaldı bak iki gözüm, Taşlar ağladı dibimde, hakimsiz bir kerede beni düşün, Önüne çöktüğüm duygular da yakarma bu sana son sözüm. Bağrımı yarıyorlar ilk mevsim, nefsimi kesdin son ecelim, Kollarda bahtsız kaldı sarmaz, üşür, nefesim de ki o hayalin, Kader böyle, aynı cefayı yaşarız, kuş olsun mabet... güzel sesin Önüne çöktüğüm duygular da yakarma bu sana son sözüm. Dumanlıdır dağların yeşil başı, aşka vuruldu kondu aşım, Kimsenin görmediği yerde senin, sevginin ulu bekçisiyim, Vurulan gönüllerin değerini alıp, hak adıyla senide ölcerim, Önüne çöktüğüm duygular da yakarma bu sana son sözüm. Duraner YAY 13 / Şubat / 2012
Duran EryayKayıt Tarihi : 19.2.2012 13:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!