SON SÖZ: ELHAMDÜLİLLAH
Bir sevdaya düştük biz,
Nice engel aştık biz;
Çile ile piştik biz,
Yandık Elhamdülillah.
Mancınıkla attılar,
Bak İbrahim ettiler,
Firavun’a sattılar;
Bildik Elhamdülillah.
Kan verdikçe bu toprak,
Can buldu bak kıs kıvrak.
Gönüllere Al bayrak,
Diktik Elhamdülillah.
Bu vatan bu yurt bizim,
Vasiyetim sonsözüm,
Sahip çık oğlum, kızım;
Dimdik Elhamdülillah.
Coşkun bunun birisi,
Çoktur daha gerisi,
Geldi ilham perisi;
Döktük Elhamdülillah.
NOT: Hamd, Alemlerin Rabbi’ne! ..
İster Yunus’ça, ister Coşkunca.
Kayıt Tarihi : 17.12.2009 23:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Fuat Çoşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/17/son-soz-elhamdulillah.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!