Özledikçe Şiiri - Ali Fuat Çoşkun

BUL BENİ

Dert dediğin, inan; adam öldürmez!
Ayrılıktır, beni biran güldürmez.
Sevdiceğim, yerin kimse doldurmaz…

Nere gitsen, seninleyim bil beni;
Özledikçe, can özünde bul beni.

Seninle diktiğim fidanlar meyve,
Veriyor bak; kiraz, erik, dut, ayva…
Ayrı geçen şu yılları bir say ve:

Bir bedende, iki ruhlu bil beni;
Özledikçe, can özünde bul beni

Günler, aylar, inan bana, yıl oldu…
Hep yandım da, ne ateş, ne kül oldu! ..
Hasret; gonca idi, şimdi gül oldu!

Gül gördükçe, sen yaprağın bil beni;
Özledikçe, can özünde bul beni.

Hazan değdi, gönül dağı yanıyor…
Beni gören, deli oldu sanıyor.
Bin yaram var, her birisi kanıyor;

Gün geçtikçe, hali yaman bil beni;
Özledikçe, can özünde bul beni.

Coşkun sazım, inim inim inliyor;
Yürek sızım, bir an bile dinmiyor.
Ne yapayım, söylemeden olmuyor;

Dil sustukça, sen bülbülüm bil beni…
Kan kustukça, sevdiceğim bul beni.