Seni özledim harf harf, hece hece, seni istedim kelimelerce, seni yaşadım cümlelerce. Uzak sürgünlerin yamaçlarına vursam da kendimi satır satır, sana kaçtım ömrümce, senden sonrasına gidemedim. Ne hepmiş hiçliğin, ne senliymiş sensiz kimsesizliğim. Sensiz karmakarışığım, sensizim diye çaresizliğim. Anlamım seninle, sensiz yarımım ve biliyorum ki ben ancak seninle tamamlanırım. Beni al, beni çöz, seninle biteyim. Ve gel. Son paragrafımda son cümlemin sonuna. Nokta ol, dur. Dur ve bir daha hiç gitme. Bırak cümlem ardında kalsın.
Önsözüm de sende, son sözüm de sende.
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
