Seni özledim harf harf, hece hece, seni istedim kelimelerce, seni yaşadım cümlelerce. Uzak sürgünlerin yamaçlarına vursam da kendimi satır satır, sana kaçtım ömrümce, senden sonrasına gidemedim. Ne hepmiş hiçliğin, ne senliymiş sensiz kimsesizliğim. Sensiz karmakarışığım, sensizim diye çaresizliğim. Anlamım seninle, sensiz yarımım ve biliyorum ki ben ancak seninle tamamlanırım. Beni al, beni çöz, seninle biteyim. Ve gel. Son paragrafımda son cümlemin sonuna. Nokta ol, dur. Dur ve bir daha hiç gitme. Bırak cümlem ardında kalsın.
Önsözüm de sende, son sözüm de sende.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
