Son; Sonsuzluk Şiiri - Seher Yılmaz

sevgilin değilim belki ama sevdiğinim.
yaşamak kökünden türetilen adın yaşam kaynağım;
ab-ı hayatım...
en güzel rüyamın en güzel öznesisin
sevdiğimsin...
alışılmış bir yaşantının içinde alışılmamış ya da alışılamamış
bir zaman dilimisin

sevdamsın...
gözlerin gibi;
gecenin karanlığında
kapkara
şikayet etmek boşuna,
en büyük sebatımsın sabrımda
sonu olmasa da....