Kimeydi,sana mıydı tüm şiirler!
Senin yüzlerini görmüşken,neden kaçmadım ki senden.
Bana mı düşmüştü seni mutlu etmek,
Bana mı kalmıştı sana dost olmak,
Bana mı görevdi seni sen yapmak.
İyileşmedi ruhun bölündün başka senlere büründün.
Ne diye çırpındım ki sanki,
Sen böyle kaybetmişken değerlerini,
Beni mi görecektin sanki!
Yanarım şimdi boş yere tükettiğim zamana,
Yanarım seni kendinle barıştıramadığıma,
Can dostları sen anlatmıştın ya bana,
Ne de çok duygulanmıştım,
Öyle bir dostluktu isteğim,
Onu da yalan ettin,
Yalanlarınla tükettin.
Şimdi yardan sonra sana da elveda.
Bunlarda son sözüm,son şiirim sana!
21 Ocak 2007
Müjde UzunKayıt Tarihi : 24.1.2007 17:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müjde Uzun](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/24/son-sitem-2.jpg)
Yüzsüzmüş diyecektim ama, ''Senin yüzlerini görmüşken'' dediğiniz için yüzsüz diyemedim.
Sitemkar şiire tebrikler.
Kime olacağına duygular karar verir...
Ve bir de şu var ki...
Sevgilerin en güzeli kalıcı olandır...
Kalıcı sevgileriniz olmasını diliyorum...
Kadir Tozlu
TÜM YORUMLAR (2)