Son şiir gibi başlayan şiir

Birazdan sana son bir şiir yazacağım
Ve yakacağım daha öncekileri
Her mısrası sen kokan yalnızlığın üstüne
Bir kibrit çakarak
Başlayacak şiir
Araya birkaç anlamsız cümle karışacak
Sırf görüntü olsun diye
Sonra yürekten gelen
Bir sancı karalanacak kağıda
Alel acele,
Titreyişler arasında
Son kez seni sevdiğimi
Şöyle büyük harflerle 'SENİ SEVİYORUM' diye
Alel acele titreyişler arasında yazacağım
Ve dünyanın en salakça işini yapıp
Ağzımda tuttuğum bir çöp sigarayı
Masanın üstünde masum gibi görünen
Bir zamanların oksijen kaynağından
Fason imalatla kibrit haline dönüştürülmüş
Binlerce parçadan biriyle
Kavuşturacağım sevgilisine
Çünkü böyledir bizde sevdalar
Dokunursan yanarsın
Yanarsan dokunursun sevdiğine
Son mısra böylece yazılmış olacak kağıda
Şiiri kendine ağlayan şair tarafından
Dokunursan yanarsın
Yanarsan dokunursun sevdiğine
İki damla yaş şu izi bırakırken
Sadece yalnız, aşık şairlerin anlayacağı bir simgeyle
Eskiden beyaz olan
Daha önceden ağaç olarak yaşamış
Şimdi üstüne şiir denilen yalnızlığın yazıldığı
K ibrit olmaktan kurtulan kağıda
'Hayalin böyle her gece gelecekse karşıma
Bir şiire son demek imkansız gibi'
İşte böyle bitecek bu geceki (son) şiir
Alel acele, titreyişler arasında
Darısı yarınkinin başına
İyi geceler sevgili(m)
Madem şiir bitti nokta koymanın zamanı geldi düşleri
Üç nokta
...