Belki olmayacağım artık..
Bu yazdıgım, son şiir olacak.
Ama giderken bilinmezliğe,
Benden bir hatıra kalacak..
Adını bende koyamadım gidişimin
Anlam veremedim... birdenbire.
Almadım hayattan gerçek cevabını.
Bulamadım evimde, yorumsuz yanıtlarını..
Bu yazdığım artık son şiir olsun
Son sıcak kahvemi yudumlarken.
Boğazıma düğümlemeden mısraları
Kaybolayım içindeki son kafiyelerden
Adını veda koydum şiirin. Hoşçakalın
Kalbimde saklısınız. Böyle bilin....
Çok uzaklardan hala sevileceksiniz.
Herbiriniz tek tek Allah a emanet olun..
Kayıt Tarihi : 13.11.2006 00:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yalçın Koçer](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/13/son-siir-57.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!