Son Şey; Bu Acı! Şiiri - Şenol Kara

Bu şiirim Aşk acısı çeken Leyla ve Mecnun'lara gelsin...

O an...
Kendi hikayeme dalıp;
Nereden nereye! dedim
Kendi kendime.
Geceler geçiyor....
Günler bitiyor...
Ama bu sorum
Nihayete eripte
Cevabını bulamıyor.

Barış abimiz
Ne güzelde demiş;
"Unutmak kolay demiştin
Alışırsın demiştin
Öyleyse sen unut beni
Yeter ki benden isteme."

Ben seni unuturum,
Unutmasına da...
Senden bana kalan
Son şey; Bu acı!
Ben...Ben bu acıyı da unutursam
Sensiz ne yaparım!
Elimde hiç bir şeyim kalmaz ki.

Acılarımız içimizde kaldı
Yandı yandı da, kül olmadı ki.
Sönecek sandığım her dakika...
Yeniden yandı, yeniden alevlendi.
O ateş, o ateş varya;
Canımızdan can aldı da
Yine de yetmedi...
Yine de sönmedi...

Keşke keşke hiç beraber olmasaydık!
Desem.
O güzelim günlere yazık olacak.
İyi ki varsın! iyi ki yanımdasın!
Desem.
Son şey; Bu acı.
Acılarımız.
Nereye sığacak.

SARIOĞLAN
03 Aralık 2022
MUŞ