Bir Yetim vardı,
Hergün ağlardı...
Gönülleri dağlardı.
Bir bulut kanat gererdi.
Melekler kalbini yardı,
Nur üstüne nur girdi,
Yaralarını sardı,
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Çok güzel bir şiir.. O'nu anlatmaya kelimeler kifâyet etmez.. Ama siz çok hoş ifadelerle anlatmaya çalışmışsınız.. Tebrikler...
Bir Yetim vardı,
Hergün ağlardı...
Gönülleri dağlardı.
Melekler kalbini yardı,
Yaralarını sardı,
Omuzunda Nübüvvet Mührü vardı;
Herkes onu öperdi...
O mağarada çile çekerdi,
Güvercin yuva yapardı,
Örümcek ağını örerdi,
Haktan sesler duyardı...
O insanlığı uyardı...
Parmağı ayı yardı...
Aç kaldığı zaman;
Karnına taş bağlardı...
Ümmeti için ağlardı,
Yetimden Sultan çıkardı...
Cihanı Hakk'a çağırdı,
Onu arşa çıkardı...
İlk Fezaya O vardı...
Kitap hitama erdi;
Altmışüç yıl sonra;
Hak Habibini çağırdı...
Son Sevgili Uçmağa vardı...
Kutlarım Mehmet Bey
çok güzel ve duygulu
kaleminize sağlık
Allah şefaatine nail eylesin
hepimizi
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta