Bir Yetim vardı,
Hergün ağlardı...
Gönülleri dağlardı.
Bir bulut kanat gererdi.
Melekler kalbini yardı,
Nur üstüne nur girdi,
Yaralarını sardı,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Çok güzel bir şiir.. O'nu anlatmaya kelimeler kifâyet etmez.. Ama siz çok hoş ifadelerle anlatmaya çalışmışsınız.. Tebrikler...
Bir Yetim vardı,
Hergün ağlardı...
Gönülleri dağlardı.
Melekler kalbini yardı,
Yaralarını sardı,
Omuzunda Nübüvvet Mührü vardı;
Herkes onu öperdi...
O mağarada çile çekerdi,
Güvercin yuva yapardı,
Örümcek ağını örerdi,
Haktan sesler duyardı...
O insanlığı uyardı...
Parmağı ayı yardı...
Aç kaldığı zaman;
Karnına taş bağlardı...
Ümmeti için ağlardı,
Yetimden Sultan çıkardı...
Cihanı Hakk'a çağırdı,
Onu arşa çıkardı...
İlk Fezaya O vardı...
Kitap hitama erdi;
Altmışüç yıl sonra;
Hak Habibini çağırdı...
Son Sevgili Uçmağa vardı...
Kutlarım Mehmet Bey
çok güzel ve duygulu
kaleminize sağlık
Allah şefaatine nail eylesin
hepimizi
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta