Her mevsimde yüreğimin sesi ve çarpışı aynıdır.
Yaprak dökümünden sonra ağlardı
Masal kentinde baharım.
Uçurumlar içinde bir can
Gün çalarken ölümden
Süzülürdü yaşlar yanağımdan...
Kırmızısında çatlamış bir avuç toprakla
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
duygulu, akıcı, ifadelendirmeleri harika bir çalışma okudum. teşekkürler.
Harika bir çalışma kutluyorum
Bir onulmaz illet midir sevi?
Çoğu şiirde salt o var..Vuslatlar kadar ayrılıklar var..
Kendi gibi gerçe olan hüzünleri var.
Güzel şiirdi.Beğeniyle okudum.
Sayın ÇELİK'i kutluyorum.
Üstadem..
Güzel vede anlamlı bir eser zuhur etmiş usta
kaleminizden kutlarım sizi vede eserinizi TEBRİKLER..
Selam vede muhabbetlerimle birlikte tam puanımıda
bırakıyorum sayfanıza...Allaha emanet olun..yunus karaçöp
Yaprak dökümünden sonra ağlardı
Masal kentinde baharım.
Uçurumlar içinde bir can
Gün çalarken ölümden
Kururdu yanağımda gözyaşım...
şu dört mısra bile şiir olmaya kafi.....
çok güzel bir çalışma zevkle okudum ...teşekkürler.
müzeyyen başkır
Aşka bakışın ve sevmenin yöntemi, seven ve sevilenin bileşkesidir bence dost yürek Rukiye Hanım; ayrıca sevgiyi paylaşmak sadece tek yönlü değildir ki... Çok duyarlı ve özverili bir bakış açısı ile dizelere alınmış bu güzel şiiri kutlarım. Sevgilerimle esen kalın!(10on)
Son şarkıyı söyleyen ayrılık ise veda eden de ayrılık demektir. Arkasından vuslat gelir....
Yaşam ; vuslatla tazelenen sevgi ile yeniden oturtacaktır , kalktığınız sofradaki yerinize ve tam karşısına...
Kutluyorum sayın Rukiye Çelik, içtenlikle ...
Son Şarkısını Söylüyor Şimdi Ayrılık
Yaprak dökümünden sonra ağlardı
Masal kentinde baharım.
Uçurumlar içinde bir can
Gün çalarken ölümden
Kururdu yanağımda gözyaşım...
Kırmızısında çatlamış bir avuç toprakla
Yarı canlı yaşamına kavuşurdu aşk.
Mum alevinde erimeden biçimlenirdi
Ezgiye uzanan tutsak ellerimde vuslat...
Umuda ışık bir gölge görseydi karanlık gözlerim,
Sönmeden parlardı güneşin kızgın göğsünde kaderim
Ve boz bulanık suda yeniden açardı
Evrim mağduru çiçeklerim...
Gök kubbeyi kırıp,
Öfkeyle düşmeseydi pencereme yağmur
Mahzun mahzun bakmazdı sessiz gülüşlerim
Ve camdaki yüzüme dokunsaydı bir damla yaş
Islanırdı yüreğimde küllenen umutlarım! ...
Ellerimde barış, dört bir yanımda pişmanlık
Son şarkısını söylüyor şimdi ayrılık
Dönüp bakmadan arkasına
Sessizce uzaklaşıyor sancı içinde vuslat! ...
Yeniden sunulur mu yaşam bana
Sevmeyi öğrensem? ...
Rukiye Çelik
23.01.2009 14:49:00
****sevmeyi öğrendiğimiz anda başlar mutluluk...ayrılıklar vuslata dair olur...
hüzünlü bir şiirdi..sevmeyi bilen yüreğin sesiydi...
tampuan...tşk.ler..
Mükemmel anlatımlı,anlam dolu ve çok güzel...Kaleminize ve emeğinize sağlık.Kutluyorum,tam puan ve saygılar sunuyorum...............halilşakir
HARİKA RUKİYE HANIM TAM PUAN VE ANTOMA ALDIM
Bu şiir ile ilgili 22 tane yorum bulunmakta