Dindirelim anaların yaşını,
Eğmeyelim babaların başını,
Gardaş neden vursun, öz gardaşını?
İnsan gibi sevilelim, sevelim;
Yeter artık kendimize gelelim!
Bu Yurdun insanı telef olmasın;
Koç yiğitler baharında solmasın;
Kalkınma hamlemiz yara almasın!
Oynanan oyunu artık görelim;
Yeter artık kendimize gelelim!
İkisi de henüz gençlik çağında,
İki kardeş Yurdun ayrı dağında,
Biri asker, biri terör ağında,
Bu gerçeğin esrarına erelim;
Yeter artık kendimize gelelim!
Mümkün mü? Bu cennet Vatan bölünsün!
Türküm diyen Türkiye’mle övünsün..
Bölücüler sürüm, sürüm sürünsün!
Hainlerin defterini dürelim;
Yeter artık kendimize gelelim!
Ecdadımın şehitliği bu Ülke!
“Ya istiklâl, ya ölüm! ”dür, tek ilke..
Hiçbir soysuz kefen biçemez Türk’e!
Yeterk i, biz bir hizaya girelim;
Yeter artık kendimize gelelim!
Şimal’i, Cenup’u.. Garp’ı, Şark’ı yok;
Bir beldemin diğerinden farkı yok;
Evvel Allah bundan yana korku yok!
Hür olmanın kıymetini bilelim;
Yeter artık kendimize gelelim!
Töresi’ne bağlı asil soyumuz;
Bayram’ımız, düğün’ümüz, toy’umuz;
Birbirinin aynıdır her huy’umuz..
Aynı hisle, ağlayalım, gülelim;
Yeter artık kendimize gelelim!
Yıllardır çırpındık istikrar için;
Başka hakkımız yok istismar için;
“MİLLİ DEVLET GÜÇLÜ İKTİDAR! ” için;
Bu son şansımızdır iyi bilelim;
Yeter artık kendimize gelelim!
01.09.1998
Kayıt Tarihi : 18.9.2014 01:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!