Son Sancı Şiiri - Birdal Kazaz

Güneş doğsun gönlüne, gün açsın sabahlara,..
Yağmurla yüklü bulut ümit olsun yarına.
Meyveye gebe çicek ilk cemreyi bekliyor,
Anne; karnında bebek son sancıyı çekiyor...
Gülmeye hasret ama, büyüyecek çocuklar,
Bomba çukurlarında ne fidanlar bitecek...!
Görecek görmez gözler, tartıya muhtaç vicdan.
Anlayacak sonunda, sevgiye muhtaç insan.
Bu öyle bir savaş ki; güç masumu ezmekte,
Feryatlar arşı aştı, medeniler seyirde.
Yumurtadaki yavru, ana rahmindeki can...
Korku vahşete dönmüş, boğacak sizi bu kan...
Hepsi bir ağız olmuş, suçlular hep müslüman.
Haçlı sefere çıkmış, ey ümmet artık uyan,
Hedefte Türk, sen varsın, al sancak hazırlansın...
Yeter ki bir olalım, hem önder, hem örneksin,
Bu zulümler son olsun "Küfür tek millet" imiş...
Anlamayan anlasın, diyen ne doğru demiş...
Ya arş yarılacak, ya kıyamet kopacak,
Ya hakikat aşığı vicdanlar uyanacak,
Gayret senden olursa Hak batılı yenecek...
Gözyaşları sevinci, barışı müjdeleyecek...