Son Şakayı Yapmak Şiiri - Mustafa Bulan

Ne insanlar biliriz, kimi çok dertli!
Kimi soylu boylu, kiminin yok nesli!
Soyda; zeki, aptal, iyi, kötü, deli...
Çıkar ancak eşit anılmaz her biri...
Öne çıkar mal, mülk, makam sahipleri...

Bakın zengine, makam sahiplerine!
Hele düğününe ve cenazesine
Düşünün neden kalabalıktır diye?
Düğünü geçtim, olur gelmeseniz de(!)
İnsan bir selam verir fakir meyyite...

Ölüm bu! Adildir, herkesi eşitler;
Zengin fakir ayırmaz, bir kuyu yeter!
Diyemezsin; “isterim köşkler, ipekler”.
Garibana ağlarken üç beş gelenler
Ancak onlara ağlamaz gelen binler...

“Gelirler gözlerde bir siyah gözlükle”
“Ölmedi son şakasını yaptı” diye
Sallarlar medyaya bir kaç hikaye.
Güleriz Cem Yılmaz’ın bu sözlerine.
Yaşarken ışık tuttu cenazesine!

Haksızlık olmasın, gelirler fakire
Hem cemaatte geçerek en önlere
Politik tipler çekerler bir kaç kare
Ve sosyal medyada paylaşırlar bile?
Ah sandık, sen nelere kadirsin böyle!

İstersen kendine de peygamber soylu!
Ebu Leheb de soyun, unutma bunu!
Kendine de: Ademkızı, Ademoğlu!
Yeter ki insanda nesep sahih olsun...
Şu soy sop tartışması artık son bulsun.

Pendik/15.01.2022