Son saatleriydi Şiiri - Orhan Özçelik

Son saatleriydi ömrümün,
Tutulmuştu nefesler,tek bir ses yok.
Her geçen saniye sona bir adımdı,
Bu gün son günüydü ömrümün.
Artık yarın için yapacak bir şey yoktu,
Her şey tamamlanmış ve son başlamıştı.
Başlamıştı ilk saniyeleri sensizliğin,
Zifiri karanlık yarına ilk adım atılmıştı.
Geride ise bıraktığım,
Dünde kalan,
Sadece kaderimdi,bir ömür verdiğimdi.
Geride bıraktığım,
Geleceğimdi,
Yarına gelecek aydınlık günlerimdi.
Ama yok,her şey farklı oldu artık,
Ne gelecek var, ne de bir gün aydınlık.
Bir fırtına alıp gitti bütün hayalleri,
Her şey tersine döndü,yanılttı kaderi.
Her anını planladığım,mutluluk hesapladığım,
Hayatın kalanına bir huzur bağaladığım,
Bütün yarınları kararttı bu gitmelerin.
Mutlu olduğumu düşündüğüm dünlerimi,
Ve ne çok ümit bağladığım gelecek günleri,
Aldı gitti ne varsa her şeyimi.
Yüreğimi,yüreğimin değerlerini,
Bir son masalıyla sona erdirdi.
Ve artık,
Geride bıraktım bütün geleceğimi.
Her yaşadığım ne varsa hepsini,
Mutluluğun bütün rsimlerini.
Seni çok sevdiğim o hayallerimi,
Her anına bir sevda yüklediğim aşk günlerimi.
Gençliğimi ve daha nelerimi,
Bütün bir hayata yetecek sevgilerimi.
En değerli bildiğim o yüreğimi,
Aklına gelecek ne varsa her şeyi.
Gelecek karanlık,yarın toz duman bir yol,
Belirsizliğin kol gezdiği bir yarın beni bekliyor.
Bekliyor beni bir boşluk,
Dönüşü olmayan bir yalnızlık bekliyor,
Son saatleriydi dün ömrümün.