Son Rica Şiiri - Mehmet Yaş

Sana yalan söylemiş o en çok güvendiğin,
Tamamen yalan başka biriyle yeğlendiğin..
Bildiğin gibi değil ellerden öğrendiğin,
Nasıl olsa her şeyi bir gün öğreneceksin;
O ikiyüzlülerden sende iğreneceksin.

Sanki onlara neydi verdiğimiz karardan,
Hangimiz ne ummuştu o sefil insanlardan?
Sende onlara uydun.. Sende oldun onlardan,
Onlar bize gülerken, sen kime güleceksin;
Öyle bir gün gelirse kahrından öleceksin.

Eğer bir gün anlarsan yanılmış olduğunu,
Yine de bulamazsan hayattan umduğunu,
Asla önemsemeden ellerden duyduğunu,
Gel bana sen gönlümde mevsimsiz bir çiçeksin;
Binlerce hazan vursa yine yeşereceksin.

Başkasıyla olsa da mutluluğu bulursan,
Senden çok sevinirim karşımda dik durursan..
Fakat hiç sanmıyorum, kiminle yuva kursan,
Nerede karşılaşsak boynunun bükeceksin;
Ne zaman hatırlasan gözyaşı dökeceksin.

Bu dertli bir şairin belki de son ricası,
Her iki yuvanın da sarılmasın bacası..
Hülasa bu son sözüm bu kadar kısacası,
Ve sen hâlâ bu hükme kader mi diyeceksin?
Sen o gün gelinlik mi, kefen mi giyeceksin?

14.06.1976 / Sinop