Son Reis'e VEDA Şiiri - Ahmet Turanoğlu

S ivas Şarkışla kurdu; yüzü nur, alnı kardı!
O nu sevmeyen bile büyük saygı duyardı…
N e kadar çile çekse şükrü, gülüşü vardı;
R uhuna kapı açtı başka bir diyar Muhsin.

E n karışık günlerde, liderdi Muhsin Başkan!
İ nançlı Türk bilgesi, herkese örnek insan,
S ağcı - solcu gençleri, çürüttü kara zindan;
M amak taş medresede“üşüdü”yazar Muhsin.

U sanmadı davadan... sorguladı kendini,
H iç kimseye kalmadı ne öfkesi ne kini,
S iyaset kulvarında buldu doğru zemini;
İ nsanî sistem için“gül”dedi, hezâr Muhsin.

N asıl bir kurtarma ki, sanki yeri bilmece!
B üyük Birlik önderi karda dört gün-üç gece,
A lperen Ocağı’na düştü kordan işkence;
Ş ahinkaya zirvesi Bozkurt’a mezar Muhsin.

K arlı dağda 'Son Reis' şehit oldu yurt için!
A ğıtı timsah olan sözüm yok mankurt için…
N asıl yürek dağlanmaz böyle yiğit kurt için;
A ğlayan göz kurudu, vatan ah û zâr Muhsin.

V edalaştı Mart sonu, Salı - İki Bin Dokuz…
Erkek-kadın milyonlar kıyamda omuz omuz,
Dualarla saflaştı: Meclis, parti, ordumuz;
Ankara’da dergâha bağlandı karar Muhsin.