Son Postaki Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Vazgeç diyorum da
Vazgeçsem ne yazar gecenin karanlığında?
Tükenmişliğin ardından beklenen ne ki?

İstesen de
Solgun çiçekler açmıyor artık,
Bahar gelmiş, yok hala kardelenler.

Kalkmışım gecenin bir vakti,
Ağırlaşsa da gözkapaklarım,
Uyku tutmuyor gözüm,
Korkuyorum,
Korkuyorum yine karabasanlar olacak düşlerimde.

Sancılı hayallerimde umut yok,
Saatler, günler, aylar, yıllar devrilmiş de,
Deviremediğim çilenin yükü hala sırtımda.

Korkuyorum,
Hep böyle geçecek ağırlaşan zaman,
Kaldıramam kalmayan takatimle artık,
Korkuyorum,
Yitecek onurum da.

Oysa
Hiç böyle düşlemedim yaşamı,
Oysa
Hep güzel yanıyla baktım evrene,
Oysa huzur aradım, barış aradım
Yoktu.

Ne oldu da kabullenmedim oysaki?
Sayıyorum tüylerini şimdi,
Kucağımda kalan bu
Son postaki.

30.Mart.2009 03.05

Postaki: Koyun postu anlamında kullanılan bir sözcüktür.
Postaki saydırmak (gibi)