Bir kadın, bir gün kucağındaki çocuğu ile
birlikte bir mağaranın önünden geçerken
içeriden gelen bir ses duyar:
"İçeri gir ve ne istersen al, ama en mühim
olanı unutma!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta