Son perde Şiiri - Simya Kömür

Kendimi çok yaşlı hissediyorum
Ama bedenim fazla küçük
Güneşi kaçırıyorum
Umutlarımı uğurluyorum

Hayellerim yola çıkmak için hazır,
Onlara veda ediyorum...
Büyümek istiyorum
Ama ruhum geride kalıcak biliyorum

Ruh ne renkti hatırlamıyorum
Işık kırılmaya ara vermiş gibi
Bedenim solmak istiyor
Ama ruhum henüz çiçek açmamış

Bekletilmeyi sevmiyor o
Diğeri de "bekle" demiyor
Gururu onu denizin dibine çekiyor
Birazdan boğulacak ama hâlâ susuyor

Önce önüne perde inecek
Alkış vakti tiyatro bitti,
Ciğerleri patlayacak
Alkış bitti, oyun bitti
Ayaklarında kumu hissedecek, dipte olduğunu anlayacak