Duvarlarda yankılanıyor sensizliğimin acıları,
Buralarda esir düşüyor geceler sabaha.
Hayatın ince dallarından kayıyor ellerin,
Son cemre olarak düşüyorsun gözlerime.
Sonra eğreti bir aşkın sihrine kaptırıyoruz kendimizi,
Delifişek yüreğimiz; başımızda kavak yelleri.
Aslında, trajik bir oyunun hayal kahramanıyız,
Nefesimiz tükenince kapanacak son perde.
2 Mart 2004
Ali AydınKayıt Tarihi : 3.3.2004 16:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)