Son Perde Şiiri - Hüseyin Erdinc

Sahne hazırlandı
Tüm seyirciler koltuklarında ,

Sesler yükseliyor bir biri ardına ,
Ufak adımlarımla yürüyorum
Son kez bakıyorum
Karanlığın içine ..

Sahnede ben beni oynuyorum,
Ortada ışıklar içinde bir biri
Ardına sıralıyorum kelimeleri,
Sessizlik hakim ..
Sesim yükseldikçe yükseliyor
Yankılanıyor vurguladığım
Cümleler koltukların arasında ,

Vaktidir ayrılığın ..
Bir ben daha olmayacak bu sahnede
Üstüme giydiğim aşk
Kokusunu son kez veriyor etrafıma ..

Sahnedeyim ..
Işık benimle yürüyor
Ve ben
Bir biri ardına sıralıyorum seni ,
Tek bir dil de
Bir çok vurguda sen oluyorum ,
Yaşadığım onca şey
Hepsi sen ..

Gözlerimin ıslaklığı
Yanaklarımdan aşağı süzülürken
Tenimde sen oluyor..
Şimşekler çakıyor gözbebeklerimde
Kan kırmızısı ..

Kelimeleri yuvarlayan dudaklarımı
Isırıyorum kan içinde ,
Bağırıyorum sen
İşaret parmağım havada ,
Sahnenin tam ortasında
Tekrar ediyorum parmağım
Senin üzerin de sen diyorum ..

Tüm ışıklar yanıyor
Alkışlar kopuyor ,
Bir nefeslik sigara molası
Seyircilerin anlamsız sesleri kulaklarımızda
Uğultular dolanıyor beynimizi kemiriyor ,

Son bir anons herkes koltuklarına
Final sahnesi ..

Salonun tüm ışıkları söndü ,
Bu defa sahnede ışıksız
Beyazlar içinde bir ben ,
Son bir şiir sesleniyorum
Erişemediğimiz
Vuslata ramak kala..
Fonda bir şarkı
Bu bir veda havasıdır ,

Sessizlik
Sessizliği yırtıyor nefesim
Sesim yükseliyor
Son demi ayrılığın
Bağırıyorum son nakaratında

Saatimi olur ayrılığın
Çökersin dimdik ayakta
Anlaşılmaz heybetin
Çürürsün içten içe görülmez
Sussan ölüm
Susmasan kıyamet
Vakit o vakit ..

Ve Son perde dir
Kapanan yüreğimize ..