Kekik Kokulu Memleketim

Biz tabiata özenirdik çocuksu gülüşlerimizle
Her bahar çiçekler eşlik ederdi sevinçlerimize
Yazı, yaz gibi yaşardık kışı, kış her mevsimde
Ey sevdasına kurban olduğum memleketim benim

Yere en yakın mesafeden hasretle öpülesi topraklarımız
Halaylar çeker türkü söylerdik sıra, sıra erkek, gelin kız
Kınalar yakardık uzun soluklu olsun diye mutluluğumuz
Şah benzerdik at binerdik dolu dizgin köy yollarında biz

Kız verir gelin getirirdik al beyazlar içinde bayrak gibi
Koç yiğitler yollardık askere serhat vatanı korunsun diye.
Hasretle beklermiş gibi çiçeklerle karşılardı bizi yaylalar
Ya kırda idik bütün gün ya da göl kenarında dolaşırdık

Ya balık avlardık ya da yüzerdik çayın ayağında.
Hiç nankörlük etmedik biz yaşadığım topraklara
Ve hiç kötülük geçmedi aklımızdan akranlarımıza
Tüm kavgalardan çok uzaktı bizim yaşadıklarımız

Takvimler bile imrenmişti bu yaşadıklarımıza
Şimdi arzularım da bedenim hasret o günlere
Çil yavrusu gibi savrulduk her birimiz bir diyara
Anıların ağırlığı olanca yükü ile çöktü üstüme

Zamansız, mekân sız kaldım saatin çeyrek vaktinde
Yıkılır bedenim üstüne duvar, taş, tuğla, çakıl ne varsa
Ey benim kekik kokulu memleketim tütersin burnum da
Eğer sizin kaleminizden çıkmış olsaydı bu anlattıklarım
Bilmem yazabilir miydiniz son paragrafı aynı içtenlikle