Son Özleyişimsin Şiiri - Nurhan Ergün

Seni ben düşündükçe özlüyorum ya
Şimdi
Yine seni düşünüyorum.

Karanlık bir şehrin
Uykudaki sessizliğini dinlerken
Sessizce
Aklıma düştün yine bu gece
Dün geceki hatıralarım
Canlandı yine gözümde.

Nedense
Özlemlerim isyan etti birden düşüncelerime
Gece hırçınlaştı sessizliğe
Huzursuz oldu sokaklar
Daha bir karanlık oldu gece
Sessizliğe inat
Karanlığa bir feryat
Istıraplarımın içindeki ben
Öyle bir bağırıyorum ki!
Tanıyamıyorum sesimi.

Oysa
Özlemlerim,düşüncelerim..
Ben dün gece böyle değildim.

Mazimiz bir girdap
Fark ettirmeden içine çekiyor beni
Oysa yaşamam gereken şu an..
Girdabından kurtarmalıyım artık kendimi.

O anda
O gecede
Öyle bir yağmur ki!

Yağmur sonrası toprak kokusuydu soluduğum
Ağaç diplerinden bir nefes..
Bir de,
Düşüncelerimdeki özlemlerimden
Ayrılığın sızısıydı duyduğum
Yüreğimdeki son ses.
Gözümden akan iki damla ise
Son göz yaşlarım.

Dün gece
Son gecemdeydin sen
Artık seni özlemiyorum.

Sabahın serinliğinde
Güneşin ilk ışıklarına gülümseyen ilk papatya
Yaprakları,
Ayak ezilmelerine
Fal bakacak ellere uzakta
İşte ben buradayım
Papatyanın hemen yanında.